Sénanque: Prachtig Cisterciënzerklooster in de Provence
Het cisterciënzerklooster Sénanque ligt in een afgelegen dalkom op het ruige Plateau de Vaucluse, tussen Venasque en Gordes. Het klooster, gebouwd vanaf 1148 door twaalf monniken, ligt te midden van lavendelvelden, brem en graan en is gemaakt van grijze kalksteen die in de middagzon geel en rood kleurt. De naam Sénanque is afgeleid van het Latijnse Sana Aqua, wat ‘gezond water’ betekent, vernoemd naar de rivier de Sénancole die door het dal stroomt.
Sénanque is een voorbeeld van de strenge levenswijze van de cisterciënzers, een orde opgericht in 1098 te Cîteaux door Bernardus van Clairvaux. Zij voorzagen absolute soberheid, afzondering en armoede. Het klooster is gebouwd als een drieschepige basiliek met een halfronde apsis, een kloosterhof met vierkante kalkstenen gewelven en gebeeldhouwde kapitelen. Symboliek en technische precisie gaan hand in hand in deze sobere en imposante kerk die harmonie en helderheid uitstraalt.
De abdij heeft een bewogen geschiedenis gekend, waaronder een verwoesting door Waldenzen in 1544 en een pestepidemie in 1580. In de 17de eeuw werd het klooster grotendeels herbouwd onder leiding van abt De Béthune. Tijdens de Franse Revolutie raakte het vervallen en werd het verkocht, maar kon vanaf 1854 dankzij abbé De Barnoin nieuw leven worden ingeblazen. Later werden de monniken verdreven, maar sinds 1969 functioneren er onderzoeksinstituten en vinden er culturele activiteiten zoals gregoriaanse muziekuitvoeringen en tentoonstellingen plaats.
Sénanque, samen met Le Thoronet en Silvacane, is een van de drie belangrijke cisterciënzerabdijen in de Provence en trekt veel bezoekers, zeker in de zomermaanden. Het middeleeuwse klooster met zijn massieve vierkante klokkentoren, grote kruisgang en de omliggende geurige lavendelvelden vormt een indrukwekkend geheel. De ligging te midden van de natuur en de goed bewaarde architectuur geven bezoekers een unieke blik op het spirituele en architectonische erfgoed van deze orde. Bezoek dep. Vaucluse voor meer informatie over de omgeving.
De kloosterstructuur omvat onder meer het dormitorium waar de monniken sliepen, de kapittelzaal waar dagelijks regels en geschriften werden gelezen, het verwarmde dagverblijf met een originele schoorsteen en het refectorium, dat in de 17de eeuw werd herbouwd. De sfeer wordt versterkt door het ontbreken van overbodige versieringen, wat past bij de cisterciënzer traditie van soberheid en spirituele zuiverheid. Voor wie de Provence wil ontdekken, is dit klooster een absolute must-see en wordt het vaak gecombineerd met een bezoek aan andere steden en regio’s uit de regio Provence en stedenlijst
Frankrijk.
